ဧကန္ အသင္၏အရွကား အသင္၏အဆံုး၌ရွီ၏။ ကုန္အာန္ ၉၃း၄၂
ဒါဒါပုသခင္ၾကီးက ဤအျဖစ္ကို ယခုလို ဖါင့္ဆိုခဲ့၏။
“လာမကံ” နိဗၹာန္ျပည္ၾကီကို နီးေစႈ မိမိ၏ (စစ္ရီ) ၏ အလါန္တင့္တယ္ျခင္း
အေပါင္းနွင့္ ျပည့္စံုလွေသာ ပရဒါေတာအတြင္း၌ အျမဲခ်မ္းသာျခင္းအေပာင္းသို႔ သက္ဝင္
ေနွာယ်က္ မပ်က္တည္ေစရည္”
ထိုသူတို႔၏ဝိညာဥ္သည္ ခ်စ္ထိုက္ေသာဘံုဗိမာန္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာယ်က္
တြဲဘက္ရသျဖင့္ အမည္သညာ။ သရုပ္၏အက်ဥ္းမွ ထါက္ေျမာက္သျဖင့္ သန္ရွင္းစင္ၾကယ္
ျပီးလွ်င္ ျမဲေသာဖာတိ၏ ထါန္းလင္းျခင္းကို သိျမင္ရေသာေၾကာင့္ ဖြနာတို႔ကို ေမ့ေပ်ာက္
ေလ၏။
ဆစ္ဖန ္ဒါဒါပုသခင္ၾကီးက ေလာကီနွင့္ ေလာကုတ္ တဆက္တည္းျဖစ္ေၾကာင္းကို
“ကိုယ္၏ ဇာတိကို၊ ထိုအရွင္၏ ဇာတိေတာ္တြင္ နစ္ျမွဳပ္ေပ်ာက္ေစရမည္။
၄င္းမိမိဖာတိသည္ အလြန္ေဝးကါာတတ္ေသာ (ေဟဂ်ဘ္ပရ္ဒါ-အဖံုးအကြယ္) ျဖစ္ေခ်သည္။
ထြန္းေတာက္ေလျပိး၊ မိမိဇာတိဟူသည္ကား၊ အနုျမဴခန္႔မွ်မက ေသးသိမ္လွေသာ“ငါ”
ဟူသည္ မာနတစ္လံုးကိုဆိုလိုသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ငါေပ်ာက္မွ ငါေတာက္နိုင္သည္” ဟူ၍
ဖြင့္ဆိုခဲ့၏။
ရွပ္တာရီ သခင္ၾကီးကလည္း
“ဝမန္အန ယာအန အဖ္လာအန”
“ငါမဟုတ္သည့္င”ါ ဟု စမ္ဆိုခဲ့သည္။
စၾကဝဌာအနႏၱ၌ အလႅာဟ္တည္ရွိမွဳမွလြဲ၍(ဆစ္နည္း) အလႅာဟ္မွအပ ျဖစ္သည့္
အရာမ်ား "မာစီဝလႅာဟ္" 'ဂိုင္ရ္အလႅာဟ္ ' မွန္သမွ်သည္ မရမတ္သေဘာ၌မရွိ။
ပညတ္သေဘာအရ ရုပ္လကၡဏာထင္ရွားေနျခင္းမွာ အလႅာဟ္နွင့္တကြ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာလ်ွင္ျဖစ္၏။
ဤတရားသေဘာတို႔အား ေအာက္ပါအာယတ္ေတာ္တို႕၌အထင္အရွာေတြ႔နုင္ပါသည္...
"မည္သည့္အရပ္သို႔ မ်က္နွာမူသည္ျဖစ္ေစ၊ အရွင့္မ်က္နွာေတာ္ကို ဖူးေတြ႔ရေပအံ႔"
(ကုရ္အာန္ ၂း၁၁၅)
"အရွင္ျမတ္သည္ အစျဖစ္သလို အဆံုးလည္းျဖစ္၏။ အျပင္ဗါဟိဒၼျဖစ္သလို အတြင္းအဇၥ်တၱလည္းျဖစ္၏။"
(ကုရ္အာန္ ၅၇း၃)
“အရွင္ျမတ္သည္ အာကာသတစ္ခါင္လံုးန်င့္ မထဝီေျမျပင္တို႔၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖစ္၏”
(ကုရ္အာန္ ၂၄း၃၅)
“အရွင္ျမတ္သည္ အာကာသတစ္ခါင္လံုးန်င့္ မထဝီေျမျပင္တို႔၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖစ္၏”
(ကုရ္အာန္ ၂၄း၃၅)
“အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အာကာသဆစ္ခါင္၏ အရ်င္ျဖစ္သလို၊ မထဝိေျမျပင္၏ အရွင္လည္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ “ (ကုရ္အာန္ ၄၃း၈၄)
“အရာရာအား အရွင္ျမတ္သည္ လႊမ္းမိုးျခံဳအုပ္ေတာ္မူ၏။“
(ကုရ္အာန္ ၄း၁၂၆)
လူသာတို႔၏ရက္တည္မွဳမွာလည္း အလႅာဟ္နွင့္ တကြျဖစ္တည္လ်က္ရွိေၾကာင္းကိုလည္း ေအာက္ပါအယတ္ေတာ္တို႔၌ ေတြ႔ရွိရ၏ ။
“အသင္တို႔ ဘယ္အရပ္၌ရွိေစကာမူ အလႅာဟ္အရွင္သည္ အသင္တို႔နွင့္ အတူရွိ၏။“
(ကုရ္အာန္ ၅၇း၃)
“နဖတ္ခ္တု ဖီးဟိ မင္န္ရူဟီ“
“ငါ (အလႅာဟ္)၏ ရူဟ္ (ဓမၼဝိညာဥ္)အား (ခႏၼာတြင္းသို႔) မွဳတ္သြင္းေတာ္မူ၏ “
(ကုရ္အာန္ ၁၅း၂၉)
“အလာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ လူနွင့္ လူ႔စိတ္နွလံုးၾကားတြင္ အကာအဆီးျဖစ္ေတာ္မူသည္“
(ကုရ္အာန္ ၈း၂၄)
“ငါတို႔သည္ လူသား၏ ဂုတ္ေသြးေၾကာထက္ပင္ နီးကပ္စြာရွိ၏။ “
(ကုရ္အာန္ ၅၀း၁၆)
လူ႔ခႏၼာတြင္း၌ အရွင္ျမတ္၏ နိမိတ္လကၡဏာေတာ္တို႔ ရွိေၾကာင္းကိုလည္း ေအာက္ပါ အာယတ္ေတာ္အရ သိနိုင္ေပသည္။
“မၾကာျမင့္မီပင္ ငါ (အလႅာဟ္)၏ နိမိတ္လကၡဏာတို႔အာ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း (အျပင္ဗဟဒၼစၾကဝဠာ)
တြင္ သင္တို႔ေတြ႔ရွိနိုင္သကဲ့သို႔ပင္ သင္တို႔ကိုယ္တါင္း (အဇၥ်တၱအနုစၾကဝဠာ) ၌လည္း ေတြရွိနုိင္၏ “
ယင္းတို႔ကို (ဝိပႆနာဘာဝနာ)ျဖင့္ ေစာေၾကပါက ငါအရွင္၏ ပရမတၱသစၥာတရားကို သင္တို႔ျမင္ၾကအံ့။
(ကုရ္အာန္ ၄၁း၅၃)
ေမာင္လာအလီသခင္ၾကီး ဆင့္ျပန္သည့္ ဟဒီစ္ေတာ္တစ္ခု၌လည္း-
”အျပင္၌ရွိသည့္အရာမွန္သမ်ွသည္ အတြင္၌ရွိ၏။ အတြင္း၌ရွိသည့္အရာမွန္သမ်ွတို႔သည္အျပင္၌ရွိ၏ “ ဟူ လာရွိ၏။ အိယာအြလ္အူလူမ္က်မ္းၾကီး၌ အိမာမ္ဂဇာလီ သခင္ၾကီးကုိးကားခဲ့သည့္ အလြန္ေက်ာ္ၾကားသည့္ ဟဒီစ္ကြဒ္စီတြင္လည္း ဤသို႔လာရွိ၏။
“လူကိုယ္အတြင္း၌ နွလံုးရွိ၏။ နွလံုးအတြင္း၌ စိတ္ရွိ၏။ စိတ္အတြင္း၌ ေစတသိတ္ရွိ၏။ ထို ေစေတသိတ္အတြင္း၌ ရူဟ္(ဓမၶဝိညာဥ္)ရွိ၏။ ရူဟ္အတြင္း၌ စိရ္ရီ ရွိသည္။ စိရ္ရီအတြင္း၌ နူရီ ရွိ၏။ နူရီအတြင္း၌ ငါ(အလႅာဟ္)ရွိ၏။“
အျခားဟဒီစ္ေတာ္တို႔၌ည္း အလႅာဟ္နွင့္ တကြ ရပ္တည္ေနရေသာ လူသားအျဖစ္ကို ေတြ႔ျမင္နိုင္၏
OR 